[1] Bron: www.ina.fr
Piet Mondriaan was een Nederlandse kunstschilder en kunsttheoreticus, die algemeen gezien wordt als een pionier van de abstracte en non-figuratieve kunst. Vooral zijn latere geometrisch-abstracte werk, met de kenmerkende horizontale en verticale zwarte lijnen en primaire kleuren, is wereldberoemd en dient als inspiratiebron voor vele architecten en ontwerpers van toegepaste kunst. Hij was een van de belangrijkste medewerkers van het tijdschrift De Stijl en ontwikkelde een eigen kunsttheorie, die hij Nieuwe Beelding of Neo-plasticisme noemde. Hij is in het buitenland beter bekend als Mondrian, een wijziging van naam die hij zelf invoerde nadat hij in Parijs was gaan wonen.
In 1926 ontwierp Mondriaan de decors voor het theaterstuk ‘L’éphémère est éternel’, geschreven door Seuphor.
Een Nederlandse vertaling van dit anti-theatertoneelstuk verscheen in 1998 (Het vergankelijke is eeuwig. Een theatertekst met decors van Mondriaan, Antwerpen, Jef Meert, 1998).