Jo Gisekin (Gent, 14 mei 1942) is het pseudoniem van Leentje Vandemeulebroecke, een Vlaamse dichteres. Jo Gisekin is een kleindochter van de Vlaamse schrijver Stijn Streuvels waarmee ze een uitvoerige correspondentie voerde. Ze is gehuwd met Ludo Simons, germanist en voormalig directeur van de Stadsbibliotheek Antwerpen.
Zij bracht haar jeugd door in Machelen aan de Leie. Vanaf 1960 studeerde ze moderne communicatiemedia aan de Katholieke Vlaamse Hogeschool voor Vrouwen te Antwerpen en Frans aan de Sorbonne. Tot 1970 woonde en werkte ze in Brugge. Na haar huwelijk met Ludo Simons ging zij in Antwerpen wonen.
Ze debuteerde in Nieuwe stemmen en Dietsche warande en Belfort en publiceerde later ook in het Nieuw Vlaams tijdschrift, Yang en Ons erfdeel.
Jo Gisekin debuteerde in 1969 met de bundel Een dode speelgoedvogel, waarvoor ze de poëzieprijs van de provincie Antwerpen kreeg. Die prijs won ze later ook met Als in een zwijgend laken. Gedichten over liefde (1984).
In 1983 bracht de Oostakkerse bibliofiele uitgever De Prentenier haar gedichten Bruidssluier uit.

Het oeuvre van Jo isekin omvat een tiental bundels, van haar debuut Een dode speelgoedvogel (1969) tot Het eiland van elkaar (2006), waaruit gedichten werden getoonzet door Vic Nees, Wilfried Westerlinck en Ernest van der Eyken.
Andere dichtbundels zijn Klein huisboek (1975), Ach, hoe sereen en listig de narcissen in april (1977), Als in een zwijgend laken. Gedichten over liefde (1984), Quatre-mains. Gedichten (1987), De Tuin van Cathérine (1992), Kweeperen in cognac (1996), Dubbelfuga; van leven, liefde en lijden (2000), Het eiland van elkaar (2006) en Dooitijd (2012).
Voor haar laatste bundel Dooitijd tekende Karel Dierickx een gouache.

Jo Gisekin werd bij haar veertigjarig dichterschap bedacht met de essaybundel Zo, denk ik, wordt liefde weer nieuw (2008), waarin dertig critici en dichters uit Vlaanderen en Nederland reageerden op één gedicht van haar.

Uitgaven van Jo Gisekin bij De Prentenier

Jo Gisekin, Bruidssluier, met vijf gedichten van Jo Gisekin en vijf etsen van Ronald Ergo verscheen in 1983 bij De Prentenier. Het boek werd voorgesteld in Museum D'hondt-Dhaenens, tijdens de tentoonstelling Ergo Sum van Ronald Ergo. Jo Gisekin las er haar gedichten.[1]

Bruidssluier verscheen in 1983 in een oplage van 30 genummerde en gesigneerde exemplaren. Afmetingen 34 x 47 cm.